---

Het was ergens begin mei toen het bij mij weer begon te kriebelen om op reis te gaan. De laatste reis, naar Leipzig in Duitsland, kon ik in januari gelukkig nog net afmaken voordat veel landen in lockdown gingen. Na een paar maanden achtereen intensief werken in de supermarkt wist ik het zeker: ik wil weer op reis. Maar waar kon ik naartoe?

Via Skyscanner, een site waar je goedkope vliegtickets kunt vinden, zocht ik op een leuke bestemming. Mijn oog viel op een retour naar Stockholm met KLM voor minder dan €100. Ik besloot in al mijn eigenwijsheid het ticket te boeken. Op dat moment had bijna elk land in Europa – en daarbuiten – code oranje. Zweden dus ook. Niet iedereen was blij dat ik weer op reis zou gaan. Mijn directe omgeving reageerde veelal negatief op mijn reisplannen. “Waarom zou je het gevaar opzoeken?”, werd mij vaak gevraagd. Op dat potentiële “gevaar” kom ik later uitgebreider terug. En ja, ik ben eigenwijs. Maar niet roekeloos.

Op 3 juni reisde ik af naar Amsterdam om daar de laatste nacht voor vertrek in een hostel te overnachten. Mijn vlucht vertrok namelijk erg vroeg vanaf Schiphol en vanaf de stad waar ik woon zou ik dat niet op tijd kunnen bereiken. Schiphol was uitgestorven. Waar normaal rijen voor de incheckbalie staan stond er nu niemand. Geen ongeduldige mensen, geen opgestapelde koffers, geen overvolle wachtruimtes, maar louter rust. Het vliegtuig zat gek genoeg redelijk vol. Elke middelste stoel werd vrijgelaten in verband met de coronaregels. Voor het boarden werd niet gevraagd met welk doel je naar je bestemming zou reizen. Geen tests, geen gezondheidsverklaring. Met andere woorden: Je kunt gewoon naar een land vliegen waar een code oranje geldt. Niemand controleert jouw reisdoel of gezondheid. Best gek dat je gewoon een vliegtuig in kunt stappen zonder dat iemand zich afvraagt of jij besmet bent.

Eenmaal aangekomen op de luchthaven van Stockholm was het uiterst rustig. Mensen houden voldoende afstond tot elkaar en er werd weinig gesproken. Weinig tot geen toeristen en er vertrekken maar enkele vluchten per dag. Het centrum van Stockholm is rustig. Enkel lokale mensen die het straatbeeld vormen. Cafés en bars waren open alsof het nooit anders is geweest. Mondmaskers werden door de meeste mensen niet gedragen.

Terugkomend op het potentiële gevaar van besmetting: de kans op besmetting hangt af van wat je doet, niet zozeer van waar je heengaat. Dat is eigenlijk al mijn standpunt vanaf het begin van de coronacrisis. Dan maakt de bestemming niet zo gek veel meer uit. Zo was mijn hostel nagenoeg leeg. Ik sliep in een vierpersoonskamer, waar ik de enige ben gedurende vier nachten. Het openbaar vervoer, waar ik trouwens weinig gebruik van maakte, was nagenoeg leeg. Ik verkende de stad zowel overdag als ’s nachts. Overdag bezocht ik het oude centrum van de stad. De eerste nacht besloot ik door te halen, zodat ik rond 3:40 uur de zon op kon zien komen bij Skinnarviksberget. Uiteraard is de stad ’s nachts volledig verlaten. Ik ging zo veel mogelijk de ruimte in, waar er in Zweden gelukkig van is. Zoveel mogelijk weg van de drukte (als die er al was). In Zweden zijn er natuurgebieden genoeg op bereisbare afstand van Stockholm. Dit zijn allen voorbeelden van hoe je in coronatijd kunt reizen én de kans op besmetting zo minimaal mogelijk houdt.

Wat betreft corona koos Zweden voor een milde aanpak. Cafés en bars zijn altijd open gebleven. Je zou kunnen zeggen dat het normale leven gewoon doorging. Dat merkte ik in de stad ook. Volle terrassen, rumoer op straat, gezellige drukte in de avond bij de rivier. Dat terwijl een groot deel van de wereld in lockdown zat.

Tot slot, de belangrijkste les die ik geleerd heb door te reizen in coronatijd. Misschien is het niet één enkele les, maar zijn het er meerdere. De kans op besmetting is natuurlijk nooit nul. Gelukkig kunnen we er zelf veel aan doen om de kans op een besmetting zeer minimaal te houden. Houd afstand waar mogelijk, was vaak je handen en verblijf zo veel mogelijk in de open lucht. Een locatie, zoals Zweden, is niet per definitie een brandhaard omdat het Zweden is. Een brandhaard is een brandhaard omdat er veel mensen bij elkaar komen die het virus hebben.

Wat je op een reis doet, heb je gelukkig zelf in de hand. In ons achterhoofd weten we tenslotte wel wat de grootste kansen op besmettingen zijn. Houd je daar aan vast en leef de lokale regels en/of maatregelen na. Gebruik je gezonde verstand, dan kunnen we meer dan dat we denken.

Ben jij ook als echte reiseigenwijs op pad geweest in corona-tijd en wil je jouw ervaringen delen? Of wil je iets anders kwijt over deze post van Hilko? Laat het weten in een reactie!